زندگی نامه
در طلبه شدن بیشتر وامدار ابوی معظم رضوان الله علیه هستم به ویژه که اوج دوران ستم شاهی بود و موانع طلبه شدن در جامعه آن روزگار فراوان. پایان دوره ششم ابتدایی نظام اسبق آغاز طلبگی من به سال 1348 شمسی است. حوزه علمیه شهرضا و مدرسه شریف اقدمیه اولین سال و نیمی از سال دوم تحصیلات حوزوی مرا شامل است و آنگاه هجرت به حوزه مقدس قم و ادامه تحصیلات صرف و نحو و فقه و اصول که تا امروز به لطف الهی و بحمدالله و النة ادامه دارد.
آشنایی با دوستان فرهیخته و با استعداد نقطه عطفی در زندگی طلبگی بنده به حساب می آید که در فهم مطالب درسی و علوم اسلامی و رفع شبهات بسیار موثر بود. در کنار دروس معمول تقریبا از سال پنجم تحصیل حوزوی (1353) جلسات بحث اعتقادی ، تفسیر قرآن مجید و مباحثه روایات شریف و دقت در فهم انها شروع و سال های فراوان ادامه یافت.
محصول این جلسات علمی آشنایی بهتر با مبانی دینی بود. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و پدید آمدن تحولات ملموس حوزوی با پاگیری مرکز تحقیقات کامپیوتری بخشی با نام پژوهش شروع به کار کرد که گرچه زود پای و دولت مستعجل بود لیکن به همراه دوستان طرح جوان با ابتکاری زیبا شکل گرفت. این اولین تحقیق گروهی بود که بسیاری از بزرگان حوزه و دانشگاه آن را ستودند لیکن هنوز هم برای بنده روشن نیست که چرا در همان آغاز راه به کلی بخش پژوهش تعطیل شد وبالتبع طرح جوان حتی به نوجوان هم نرسید و در کودکی شهید شد.
با گذشت یکی دو سال از سوی مرکز جهانی اهل بیت علیهم السلام به گروه پیشنهاد پژوهش در آن مرکز شد و با پذیرش گروه و پس از بررسی فراوان موضوع زن در فرهنگ اسلامی شیعی انتخاب و با موافقت مسئول وقت مرکز تصویب شد. بخش اعظم چارچوب کار صورت گرفت که با آمدن مسئول جدید به مرکز باز هم بدون دلیل و روشنی – لااقل برای ما – کار متوقف شد. محصول مستور این تلاش مقدس تقریبا شامل سه جلد کتاب درباره آیات قرآنی و دوازده جلد روایات اهل بیت علیهم السلام پیرامون موضوع زن است که از سرنوشت آن در مرکز بی خبریم و هنوز هم بخش بسیاری از کار آن پژوهش به زمین مانده است.
تنها می توان اظهار تاسف کرد از اینکه ثمره تلاش عده ای از طلاب که تصمیم به فعالیت علمی پژوهشی دارند از بین برود. آن هم ثمره ای که به نظر بنده چه در طرح جوان و چه در موضوع زن در نوع خود و به این شکل کم نظیر است اگر نگوییم بی نظیر. طرح نیمه کاره جوان و موضوع ناتمام زن در فرهنگ اسلامی حتی به شکل ناقص خود جدا می تواند به عنوان مادر تحقیقاتی در این زمینه ها مورد استفاده محققان و اندیشمندان قرار گیرد. این درد نوشته ای شد که در حوزه پژوهشی کشور بارها اتفاق افتاده است و متاسفانه هنوز هم می افتد با تشکر رهنمایی.